നമുക്ക് നടക്കാം..
ചക്രവാളങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തേയ്ക്ക്...
മഴയുടെ വരകളില്‍ മുഖം ചേര്‍ക്കാം...
ഇലകളില്‍ തൊട്ടുനിന്നാ മര്‍മ്മരം കാതോര്‍ക്കാം...
ജനിമൃതികള്‍ മറന്നീ തീരത്തെ നിലാവിലുലാവാം...
പുഴയുടെ ഇളയോളത്തില്‍ ഉടയുന്ന ചന്ദ്രബിംബത്തെ,കൈക്കുമ്പിളില്‍ ചേര്‍ത്ത് വയ്ക്കാം. നിശാഗന്ധികളിലെ കൗതുകം നിറഞ്ഞ സൌരഭ്യം നുകരാം.പിന്നെയും നടന്നീ മിന്നാമിനുങ്ങിന്‍റെ ആത്മപ്രകാശത്തില്‍ പരസ്പരം കാണാം...കണ്ണില്‍ നോക്കാം...രാപ്പാടികള്‍ പാടി നിര്‍ത്തുന്നിടത്ത് നമുക്ക് തുടങ്ങാം.പുല്‍മേട്ടില്‍ നേര്‍ത്ത നാമ്പുകളില്‍ ചേര്‍ന്നുറങ്ങാം...നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കാവല്‍ നില്‍ക്കട്ടെ.കാറ്റുമുറങ്ങട്ടെ നമുക്കൊപ്പം.പുലരി പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട.
ഈ നേര്‍ത്ത വെട്ടം മാത്രം മതി.ഉണരുമ്പോള്‍ പരസ്പരം കാണാന്‍...
കാറ്റേ അവളെ ഉമ്മ വയ്ക്കല്ലേ...
കാറ്റേ അവളെ ഉമ്മ വയ്ക്കല്ലേ... neeyada kamukan!
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനീ പറഞ്ഞാല് എനിയ്ക്ക് വിശ്വാസമാണ്..
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ